DAS HOLSTER LIED

1.  Wor de Wech so steel to Biärg un Brinke geht,
wor ßo henn un wihe ßon lüttket Hüsken steht,
wor de Röben wasset un dat Tabakskrut,
dor is Üörmholsten, dor sin wi to Hus.

2.  Lüdens giv et bi us blond un schwatt un brun
jeder eene häv hier noch dat Richt’ge fuhn,
un dor kannst du fraugen Frittgen, Rolf un Hans,
se willt oll hier blierwen, iähr ganzet Lierwen lang.

3.  Wenn bi us mol eener sien Geburtstag häv,
dat giv hier in Holsten fort een graudet Fest,
dor giv et satt Koken, satt Brannewien un Schluck,
dor danzt de ganze Burskopp, wie son Ziegenbuck.

4.  Kinnerdäumge, Hochtiet un auk Pulterie,
oh, wat is dat jümmer vo ne superie,
eenmoll in de Wiärken, is bi us son Fest,
drum lierwet sick in Holsten auk so ollerbest.

5.  Wi willt nich so unsachte to Klange gaun,
un auk nich so vierl ut use Fiärken schlaun,
denn wat nutzt us Riektum, Geld un Goot un Hoff,
am Ende krie wie olle den Deckel up den Kopp.

6.  Kurm wi dann bi usen leeven Herrgott an,
sütt he siene Holster Kinner gnädig an,
se häbbt fröhlich lierwett up siene schöne Welt,
un häbbt de annern lauden datt schierterige Geld.

Melodie: “Wo die Nordseewellen…“

Text:
Irene Steinmann (Geb. Eberhardt)
Helga Schuhmacher (Geb. Wiehe)